درد دل

من یک گ و ز دربسته هستم مرا باز کن

با دندان های محکمت

که می روید از من نهالی سترگ به دامان اندیشه ات

افکار من التقاطی اند آمیخته با م ن ی دیشبت

 کسی هم ساغه مارا نکاشت

آبستن حقایق نابی ام به گرداب تو نیازمندم

که گر تو نتوانی به فاک آشناتری ام بیاب

که گر تو نخواهی به خاک پا به ماه تری بخواب