بیگانه

امروز فهمیدم این تو هستی که جان مرا خواهی گرفت

بین توقف دو ایستگاه دو آغوش دو ضربه

دم و بازدم دو دشنه دو دست

 دورترین نقطه دنیا دیرترین زمان بازگشت

و تمام هرگز ها را دوست داری

از همه  بریده که باشی

میان این همه آدم

مهربان که باشی

شبیه آدمک های بیگانه که باشی