افسرده ترین افسار ده تاریخم
که از من بی شعار تر انسانی نزییده
که از من پست تر کس پُست ننهاده
گرم یاد آوری یا نه منم آن شاخه شوخت ک زیر تو ملولم از ته هجران
و از بیخ و بنت معلوم گشته ام که تا دندان درون فکرهایت خوشه کردم
خرداد خر چاق فربه ای که می داد رفت و من ماندم با سوت بلبلی تیر ماه
به تیره بختی تیرماه قسمت می دهم در راهروهای تنگ مرو
برچسب : نویسنده : aspantman2 بازدید : 34