نشسته دوش

دست شستم از تو وقتیکه مست بودم از نگاه تو کنارت و به یاد تو دراز تو شکاف تو صدای تو نیاز تو پیاز آب گوشت دیشبت نگاه سوی سقف تو که اشک می جهد ز چشم های بی فروغ تو که آب جاری است از مراودات ما صفیر سنگ خورده و گل نشسته ام را بیاب در درون جویبار لحظه های تو

لجن ترین از این لجام تو گسیختم که باز می کنی به سان  لج

و باز می شوی کسی خبر ندارد از فراخ تو

لباس می کنی گهی که شب نگه نداشته تا کنون به کام تو

نگاه تو دلیریه زنیست که می دهد به لشگری

ولی نه به خدای تو

زبااااااااانه می کشم همیشه از حرارت دهان تو و سوخت می شود تمام آب نیمه شب به پای تو

تو کور می شوی نگاه هر خرافه دوستی به سمت تو به دام هر شکسته گوشی به کام هر نشسته دوشی

منم نشسته دوش خیال تو